* شب زنده داری بر عمر و روزیتان می افزاید .
* عمر شما در اثر خدمت به مردم زیاد می شود .
* اگر خدا را می خواهی باید از خودیّت خود ت بگذری .
* انسان یک استاد می خواهد و یک رفیق بیدار .
* حبّ دنیا و حبّ خدا در یک دل جای نمی گیرد . باید از یکی از آنها گذشت .
* اول سفر الی الله سحرخیزی است .
* درس فلسفه باید در کنار درس اخلاق باشد .
* موسی(ع) 10 سال در مدین شاگردی کرد و استاد شد . بدون استاد نمی شود سیر کرد .
* من هیچوقت نمی گویم خدای عزیزم ، اگر اعتقاد به عزیز بودن او داشتم بهتر از امروزم بودم .
* آن شیطانی که مسئول نماز شب است از همه قوی تر است در وسوسه کردن . اما نسبت به مخلصین اسلحه اش کارگر نیست . مواظب آن شیطان باشید
* اول قومی که در زمان ظهور حضرت بقیه ا.. (عج) ایمان می آورند ژرمن ها هستند . چرا ؟ چون مطالعات خارجی زیاد دارند.
* قضاوت برنارد شاورل فیلسوف ایرلندی در مورد اسلام : من پیش بینی می کنم که اروپا در آینده به دین محمد(ص) می گرود . و ما باید محمد(ص) را نجات دهندة عالم بشریت بدانیم .
* اگر کسی بخواهد بداند که نمازش قبول است یا خیر ! حضرت می فرماید : باید ببیند تا چه حدّی از فحشاء و منکر دور شده است اگر عملتان خوب بود نمازتان هم خوب بوده است .
* ادب کنید نفوس خود را به تلاوت قرآن و تضرّع در سحر . امام سجاد (ع) می فرمایند : بین شب و روز باغهایی است که ابرار و نیکان در آن باغها تنعم می کنند و روحشان را قوت می بخشند.
* اگر شما در مقام مراقبه باشید متوجه می شوید که چه موقع شیطان می آید و این ندایی که می شنوید شیطانی است یا الهی.
* سائل را نباید رد کنید . بدانید که مالی که شما دارید از آن پروردگار متعال است .
سه نقطه
گنجشک پر جبریل پر بابا سه نقطه
من پر تو پر هرکس شبیه ما سه نقطه
عمه نه عمه بالهایش پر ندارد
حالا بماند در خرابه تا سه نقطه
این محو یکدیگر شدن در این خرابه
یا اینکه ما را می پراند یا سه نقطه
اصلاً چرا من خواستم پیشم بیایی
بابا شما که پا نداری تا سه نقطه
یادت می آید روزهای در مدینه
دو گوشواره داشتم حالا سه نقطه
وقتی لبت را زیر پای چوب دیدم
می خواستم کاری کنم امّـا سه نقطه
000
انگشت خود را جمع کرد و ناگهان گفت
انگشت پر انگشتر بابا سه نقطه
شعر از علی اکبرلطیفیان
بسمه تعالی
الحمدلله رب العالمین، و الصلاة علی سید الأنبیاء و المرسلین، و علی آله سادة الأوصیاء الطاهرین و علی جمیع العترة المعصومین، واللعن الدائم علی أعدائهم أجمعین.
جماعتی از این جانب، طلب موعظه و نصیحت می کنند؛ اگر مقصودشان این است که بگوئیم و بشنوند و بار دیگر در وقت دیگر، بگوییم و بشنوند، حقیر عاجزم و بر اهل اطلاع پوشیده نیست.
و اگر بگویند کلمه ای می خواهیم که امّ الکلمات باشد و کافی برای سعادت مطلقه دارین باشد، خدای تعالی قادر است که از بیان حقیر، آن را کشف فرماید و به شما برساند.
پس عرض می کنم که غرض از خلق، عبودیت است ( و ما خلقت الجن و الانس إلا لیعبدون. سوره ذاریات/56 ) و حقیقت عبودیت؛ ترک معصیت است در اعتقاد که عمل قلب است و در عمل جوارح.
و ترک معصیت، حاصل نمی شود به طوری که ملکه شخص بشود، مگر با دوام مراقبه و یاد خدا در هر حال و زمان و مکان و در میان مردم و در خلوت « ولا أقول سبحان الله و الحمد لله، لکنه ذکر الله عند حلاله و حرامه ».
ما امام زمان عجل الله له الفرج را دوست می داریم، چون امیر نحل است؛ امور ما مطلقاً به وسیله او به ما می رسد؛ و او را پیغمبر صلوات الله علیه برای ما امیر قرار داده؛ و پیغمبر را دوست داریم، چون خدا او را واسطه بین ما و خود قرار داده؛ و خدا را دوست داریم، برای اینکه منبع همه خیرات است و وجود ممکنات، فیض اوست.
پس اگر خود و کمال خود را خواهانیم، باید دوست خدا باشیم؛ و اگر دوست خداییم، باید دوست وسائط فیوضات از نبیّ و وصیّ، باشیم؛ وگرنه یا دوست خود نیستم، یا دوست واهب العطایا نیستیم، یا دوست وسائط فیوضات نیستیم.
پس کیمیای سعادت، یاد خداست، و او محرّک عضلات به سوی موجبات سعادت مطلقه است؛ و توسل به وسائط استفاضه از منبع خیرات، به واسطه وسائل مقرره خودش است. باید اهتدا به هدایات آنها نماییم و رهروی به رهبری آنها نماییم تا کامیاب شویم.
دیگر توضیح نخواهید و آنکه عرض شد، ضبط نمایید و در قلب ثبت [کنید]، خودش توضیح خود را می دهد.
اگر بگویید چرا خودت عامل نیستی؟! می گویم: « اگر بنا بود که باید بگوییم ما عاملیم به هر چه عالمیم، شاید حاضر به این حضور و بیان نمی شدیم »؛ لکن دستور، بذل نعمت است، شاید به مقصود برساند؛ « ما أخذ الله علی العباد أن یتعلّموا حتی أخذ علی العماء أن یعلّموا ».
مخفی نماند اگر میسور شد برای کسی، نصیحت عملّیه بالاتر است از نصایح قولیه « کونوا دعاة إلی الله بغیر أاسنتکم »
وفقّنا الله و ایاکم لما یرضیه و جنبنا جمیعاً عن ما یسخطه و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته والحمدلله أولاً و آخراً والصلوة علی محمد و آله الطاهرین واللعن علی أعدائهم أجمعین.
مشهد، ربیع الثانی 1420
مشهد ربیع الثانی 1420.
بسمه تعالی
کوچک و بزرگ باید بدانیم: راه یگانه برای سعادت دنیا و آخرت، بندگی خدای بزرگ است؛ و بندگی، در ترک معصیت است در اعتقادیات و عملیات.
آنچه را که دانستیم، عمل نماییم و آنچه را که ندانستیم، توقف و احتیاط نماییم تا معلوم شود، هرگز پشیمانی و خسارت، در ما راه نخواهد داشت؛ این عزم اگر در بنده، ثابت و راسخ باشد، خدای بزرگ، اولی به توفیق و یاری خواهد بود.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته، و الصلاة علی محمد و آله الطاهرین، واللعن علی أعدائهم أجمعین.
بسمه تعالی
گفتم که: الف، گفت: دگر؟ گفتم: هیچ
در خانه اگر کس است، یک حرف بس است
بارها گفته ام و بار دگر می گویم: « کسی که بداند هر که خدا را یاد کند، خدا همنشین اوست، احتیاج به هیچ وعظی ندارد، می داند چه باید بکند و چه باید نکند؛ می داند که آنچه را که می داند، باید انجام دهد، و در آنچه که نمی داند، باید احتیاط کند. »
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
الاقل محمد تقی البهجة
ادامه مطلب...